TARİHÇE
Denizli'ye 90 km, Çivril’e 35 km uzaklıkta beşparmak dağları düzlüğünde, yaylada kurulmuş kasabamızdır. Rakımı 1154’ dür. Merkez ,Yayla,Tatarcık Mahallelerinden meydana gelen Kasabanın, 2000 yılı Sayımına göre nüfusu 2.830’dür. Kasabanın kuruluş tarihinin 130 yıldan daha eski olduğu söylenmektedir. Kasaba; Aşıtlı, Gölükler, Akmusluk, Eskiköy, Kayaönü, Pazaryeri, Söğütlü, Mezarardı, Demirci Kuyusu adında 9 küçük köyün bir araya gelmesiyle kurulmuştur. Bu küçük köyler, o zamanın DELİBAŞ isimli eşkıyanın baskın ve işkencesinden korkarak Demirci kuyusu etrafında toplanmışlardır. Demirci kuyusu , o zaman orman içerisindedir. Birleşen köylüler, Afyon Dazkırı’da bulunan TATLAR AĞA’ nın himayesine girmişlerdir. Bu yerleşme adı da Tatlar Demirci Köy olarak olmuştur. Delibaş ve Tatlar Ağa’ nın ölümünden sonra köyün ismi Demirci Köy olmuştur. 12 HAZİRAN 1972 tarihinde Belediye Teşkilatı kurulmuştur. Belediyelik olunca ismi ÖZDEMİRCİ KASABASI olarak değiştirilmiştir.
Kasabamız Kuzey- Doğu yönünde bir höyük vardır. Kazı yapılmadığı için hangi devre ait eserlerin bulunduğu bilinmemektedir. MÖ. 4.000 - 5.000 yıl öncesine dayanan bir tarihi olduğu sanılmaktadır.(Lidyalılardan kalıntılar göze çarpmaktadır) Kasabanın kaya önü mevkiinde şifalı bir su bulunmuş olup, etrafının incelenmesinde bu sudan daha öncede faydalanıldığı belirten kalıntı ve izlere rastlanılmıştır.
Mevcut su ilgili yerlere tahlil için gönderilmiş olup, tahlil neticesinde bu suyun, şeker, mide, guatr , bağırsak hastalıkları, iç hastalıkları ve karaciğer yetersizliğine içmek sureti ile cilt hastalıklarına da banyo yapmak suretiyle, tedavide kullanılabileceği tavsiye edilmiştir.
Kasabada ticari hayat zayıftır. Haftada bir gün pazar (Çarşamba günleri) kurulur. Kasabada İlköğretim Okulu mevcut olup Kasabamız ve çevre köylerden Reşadiye ve Karahacılı köylerinin öğrencileri kasabamız İlköğretim Okuluna taşımalı olarak devam etmektedir. Resmi daire olarak Belediye Başkanlığı, PTT, Tarım Kredi Kooperatifi, Sağlık Ocağı mevcuttur. Merkez Yukarı Mahalle ve Tatarcık Mahallesi olmak üzere 4 adet kadrolu camisi bulunmaktadır.kasabaya içme suyu Afyon İli Evciler İlçesine 3 km mesafede, Kasabamıza ise 10 km. Uzaklıkta bulunan kuyulardan Kasabamıza toplama deposuna pompalanmakta olup Kasabamız Tatarcık Mahallesine su verebilmesi için 1998 yılında 2 adet 300' lük depo ile Kasabamız şebekesi İller Bankası tarafından yenilenmektedir. KASABAMIZ İl'e 90 km. İlçe'ye 35 km olup, tamamı asfalttır.
Kasabamız kıraç olduğundan 1988 yılında Tütün Ekimi izni verilmiş olup , son yıllarda Çivril İlçesinde Tütün Ekiminde 1'nci sırada yer almış ve Kasabanın en önemli gelir kaynaklarından biri olarak yer almıştır.
Ali İhsan KAN'ın İlk Okul dönemlerinde Özdemirci Kasabamızla İlgili kaleme aldığı araştırması.
Özdemirci Kasaba oluşu; 1800 yıllarında Ülkemiz yoksul bir dönemde eşkiyalar türemiş. Delibaş isimli eşkiya varmış.13 köy olarak oba halinde yaşıyorlarmış. Eşkiya bu köylere giderek kimin elinde para ve mal varsa bunları himaye altına alıyorlarmış, çünkü köylünün elinden birşey gelmezmiş. Herkes hayvancılık ve tarımla uğraşırmış. Afyon Dazkırı tarafından zengin bir Tatağa isimli bir ağa varmış.O ağa elindeki varlıkla, gücü kuvvetli insanlar toplamış kendini savunmuş. Bu kendinin yanında topladığı insanlarla küçük köylere gelerek: "Gelin toplanalım büyük köy oluşturalım." diyerek anlaşmışlar. Demirci bir adam varmış.Onun yapmış olduğu kuyunun etrafında toplanmışlar büyük bir köy oluşturmuşlar. O zaman Delibaş isimli eşkiya köyümüze girmez olmuş adını Tatlar Demirci Köyü ismini vermişler. Daha sonra Demirci Köyü adını almış 1972 yılında belediye olunca Özdemirci Kasabası olmuş...
Eskiden Dazkırı'na bağlı bir köymüş. Sonradan Çivril İlçesine bağlanmış. Çivril İlçe , İl Denizli
Köyümüz etrafı yüksek tepelerle çevrili oval çanak şeklinde yükselmektedir.
Yunan harbi sırasında Türk askeri yanında ileri gelen kılıç kullanan ve silah bulan Türk ordusunun yanında yer almış ihtiyar kişilerden edindiğim bilgiye göre Ali Efe, Şama Efe vb. kişiler istediklerini elde edebilirlermiş. Efelerin eve geldiklerini kimse bilmezlermiş develerle ve atlarla Türk askerlerine yiyecek, içecek temin ederlermiş. Bazı boğaz geçitlerini korumak için kaya önü mevkiinde taşlarla mevzi hazırlamışlar. Hatta şu anda dahi mevziiler bulunmaktadır.
